Procedura „in vitro” – NIE! Naprotechnologia – TAK!
Doc. dr hab. med. W. Fijałkowski (ginekolog, położnik) już w 1988 r. pisał:
„W ostatnim 30-leciu wiedza w dziedzinie anatomii i fizjologii wewnątrzmacicznego okresu rozwoju
człowieka poczyniła ogromne postępy.
W 1971 roku została wyodrębniona najmłodsza gałąź psychologii
ogólnej psychologia prenatalna. Mimo tych ważnych wydarzeń w odniesieniu do poczętego dziecka nadal dominują poglądy, w cień natomiast odsuwa się fakty.
W starożytności Arystoteles utrzymywał, żeuczłowieczenie płodu następuje dopiero w czterdzieści dni po jego poczęciu, zaś noworodek jest „niezapisanątablicą” („tabula rasa”).
Karol Marks oparł się na tym poglądzie i poszedł jeszcze dalej: człowiek na dobre zaczyna się od
chwili swego urodzenia się. Jeśli odstąpimy od poglądów i zatrzymamy się nad faktami, jakich dostarcza nam współczesna wiedza, okazuje się, że początek życia istoty ludzkiej wyznacza chwila połączenia się dwóch gamet rodzicielskich: plemnika i jaja.
Od tego momentu powstaje – jak to określa prof. Rudolf Klimek – nowy układ termodynamiczny. Ponadto od chwili poczęcia zarodek ludzki stanowi jedyny, niepowtarzalny i całkowicie wyodrębniony teren metabolizmu.
Są to kryteria niepodważalne...
(W. Fijałkowski, miesięcznik Żyjmy Dłużej, wrzesień 1988 r.)
Prof. dr med. J. Lejeune (kierownik Katedry Genetyki na Uniwersytecie im. Kartezjusza w Paryżu):
„Dzięki nadzwyczajnemu postępowi techniki wtargnęliśmy do prywatnego życia płodu
(...). Przyjęcie za pewnik faktu, że po zapłodnieniu powstała nowa istota ludzka, nie jest już
sprawą upodobań czy opinii. Ludzka natura tej istoty od chwili poczęcia do starości nie jest metafizycznym twierdzeniem, z którym można się spierać, ale zwykłym faktem doświadczalnym.”
(Cyt. za: miesięcznik Wiedza i życie, listopad 1986, s. 8.)
Dr W. Kossacka (biolog):
„Przede wszystkim naukowo zweryfikowaną prawdą jest fakt, że każda żywa istota od początku swego istnienia posiada pełne wyposażenie genetyczne, które zachowuje przez całe życie. Ludzka zygota (zapłodniona komórka jajowa) ma komplet ludzkich genów, określających wszystkie cechy fizyczne i psychiczne. Jest więc nie tylko człowiekiem, ale konkretnym człowiekiem, jedynym i niepowtarzalnym dzieckiem swoich rodziców. Genotyp (zespół cech dziedzicznych) nie zmienia się w czasie porodu, jest to wciąż ten sam człowiek, niezależnie od tego, czy znajduje się na etapie blastuli, embrionu, płodu, dziecka czy człowieka dorosłego. Dawniej, kiedy nic nie wiedziano o genach, można było sądzić, że grudka nieokreślonej substancji, zupełnie niepodobna do człowieka, jeszcze nie jest dzieckiem i zniszczenie jej nie wyrządza nikomu krzywdy. Dziś wiadomo, że to genotyp, a nie wygląd zewnętrzny decyduje o przynależności gatunkowej istot żywych.
Kto mówi inaczej, widocznie uczył się genetyki od niesławnej pamięci Łysenki i wymaga szybkiej renowacji wiedzy.
Praw przyrody nie uchwala się przez głosowanie.
Prawda, nawet bardzo niewygodna, nie przestaje być prawdą.”
W ostatnim czasie Rząd RP opracował i skierował do Sejmu projekt ustawy „o leczeniu niepłodności", którego celem jest legalizacja procedury „in vitro" w naszym kraju. W sytuacji,
gdy ogromna większość mediów publicznych i komercyjnych bezkrytycznie ten projekt popiera
i przemilcza głosy etyków, naukowców i lekarzy wyrażających jednoznaczny sprzeciw wobec tego
projektu, czujemy się w obowiązku przywołać i przypomnieć najważniejsze fakty na ten temat.
bezwzględnie chronione, a godność tej nowej istoty ludzkiej szanowana. Rządowy projekt ustawy ogranicza się do zalegalizowania procedury „in vitro", która nie jest procedurą leczniczą. „In vitro" nie leczy niepłodności: żadna kobieta, żaden mężczyzna, żadna para ludzka nie została wyleczona z niepłodności tą metodą. Tak więc już sama nazwa rządowego projektu wprowadza w błąd opinię publiczną, powielając medyczne kłamstwo. „In vitro" jest jedynie techniką sztucznego wytwarzania ludzi, co gwałci zarówno godność pary ludzkiej jak i poczętego dziecka. „In vitro" stanowi wielkie zagrożenie życia i zdrowia poczynanych tą metodą dzieci, nie jest też obojętne dla zdrowia matek.
Ze statystyk światowych placówek „in vitro" wynika, że tylko kilku procentom poczętych tą metodą dzieciom dane jest się urodzić. Oznacza to, że statystycznie ceną urodzenia jednego żywego dziecka jest śmierć średnio 10 innych dzieci, jego rodzeństwa. Związane jest to z tym, że w trakcie procedury „in vitro", kilkakrotnie dokonuje się selekcji ludzi na kolejnych etapach ich życia zarodkowego i płodowego. Spośród kilku - kilkunastu powołanych do życia istot ludzkich wybiera się 2-4 i przenosi do macicy. Reszta zarodków ludzkich obumiera lub jest mrożona; na całym świecie i w Polsce miliony zamrożonych ludzkich embrionów czeka na powolną śmierć!
Kolejnej selekcji dokonuje się po ewentualnym zagnieżdżeniu się więcej niż jednego zarodka w macicy - wtedy 1 lub 2 zostają przy życiu, a pozostałe są zabijane. W procedurę „in vitro" nierozłącznie wpisana jest procedura śmierci.
Innym powodem, dla którego nic można się zgodzić na „in vitro", jest fakt, że wszystkie dzieci poczęte tą metodą należą do grupy podwyższonego ryzyka jeśli chodzi o śmiertelność około i po porodową oraz zapadalność na różne choroby, szczególnie wrodzone i genetycznie uwarunkowane. I tak, w porównaniu do dzieci poczętych naturalnie, wśród dzieci poczętych „in vitro", stwierdzono:
■ 4 razy więcej martwych urodzeń,
■ 2 razy wyższą śmiertelność noworodków,
■ istotne zwiększenie liczby wad wrodzonych
i nowotworów np.:
■ 2-4 razy częstszy rozszczep wargi i podniebienia,
■ 4 S razy częstsze zarośnięcie przełyku,
■ 1,5 raza częstsze porażenie mózgowe,
■ 2-3 razy częstsze hospitalizacje i różnego typu zabiegi operacyjne do 3-go roku życia dziecka.
Eksperci wskazują też na negatywne skutki
zdrowotne i moralne dla rodziców, zwłaszcza matki.
Do najczęściej wskazywanych należą:
■ zwiększone ryzyko zachorowania na raka jajnika i sutka,
■ możliwość wystąpienia zespołu hiperstymulacji jajników.
U obojga potencjalnych rodziców może wytworzyć się przekonanie, że dla osiągnięcia własnego celu
wolno zgodzić się na zabicie swoich dzieci i narażać je na szkody zdrowotne.
W grudniu ubiegłego roku Sejm RP jednomyślnie przyjął uchwałę ustanawiającą rok 2015 - Rokiem
Jana Pawła II. Uzasadnione jest więc przypomnienie Jego nauczania odnośnie sztucznej prokreacji.
W encyklice „Evangelium vitae" w rozdziale „Aktualne zagrożenia życia ludzkiego" nasz wielki Rodak wymienia obok przerywania ciąży „Także różne techniki sztucznej reprodukcji, które wydają się służyć życiu i często są stosowane z tą intencją, w rzeczywistości stwarzają możliwość
nowych zamachów na życie. Są one nie do przyjęcia z punktu widzenia moralnego, ponieważ oddzielają prokreację od prawdziwie ludzkiego kontekstu aktu małżeńskiego, a ponadto stosujący te techniki do dziś notują wysoki procent niepowodzeń: dotyczy to nie tyle samego momentu zapłodnienia, ile następnej fazy rozwoju embrionu wystawionego na ryzyko rychłej śmierci. Ponadto w wielu przypadkach wytwarza się większą liczbę embrionów, niż to jest konieczne dla przeniesienia któregoś z nich do łona matki, a następnie te tak zwane „embriony nadliczbowe"
są zabijane lub wykorzystywane w badaniach naukowych, które mają rzekomo służyć postępowi nauki i medycyny, a w rzeczywistości redukują życie ludzkie jedynie do roli „materiału biologicznego", którym można swobodnie dysponować" {EV n. 14).
Należy też podkreślić, że procedura „in vitro" narusza zapisy polskiej Konstytucji i Kodeksu
Karnego. Konstytucja zapewnia:
■ Art. 30. Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw
człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych.
■ Art. 38. Rzeczpospolita Polska zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia.
■ Art. 40. Nikt nie może być poddany torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu
traktowaniu i karaniu. (...)
§ 1. Kto powoduje uszkodzenie ciała dziecka poczętego lub rozstrój zdrowia zagrażający jego
życiu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
W rządowym projekcie nawet nie wspomina się o nowoczesnej, etycznej, szanującej życie i godność poczętych dzieci i ich rodziców metodzie pomocy bezdzietnym małżonkom jaką jest naprotechnologia.
Naprotechnologia diagnozuje i leczy bezpłodną parę małżeńską, nie wykazując żadnych skutków ubocznych i wątpliwości etycznych. Jest też wielokrotnie tańsza w stosowaniu niż procedura „in vitro". Dlatego powinniśmy dążyć do wyeliminowania antyludzkiej, szkodliwej zdrowotnie i głęboko nieetycznej metody, jaką jest „in vitro", a promować i finansować naprotechnologię.
dr med. Wanda Terlecka - prezes Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich,
Stanowisko Polskiej Federacji
Ruchów Obrony Życia
ws. obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej
„Zatrzymaj aborcję”
Polska Federacja Ruchów Obrony Życia z nadzieją na poprawę prawnej ochrony życia poczętych dzieci, przyjęła zapowiedź obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej „Zatrzymaj Aborcję”.
Inicjatywa ta, likwidując tzw. przesłankę eugeniczną aborcji, ma na celu objęcie prawną ochroną życia dzieci prenatalnie chore, które zgodnie z obowiązującym obecnie prawem są tej ochrony pozbawione. Biorąc pod uwagę, że 95% legalnych aborcji w Polsce jest dokonywanych na podstawie podejrzenia choroby dziecka, zmiana prawa w tym zakresie doprowadzi do znacznego ograniczenia legalnej aborcji. Należy też podkreślić, że projekt nie przewiduje zmian co do karnej odpowiedzialności za czyn aborcji, w szczególności nie przewiduje wprowadzenia karania kobiet.
Mając świadomość celu, jakim jest pełna ustawowa ochrona życia od momentu jego poczęcia, przyjmujemy tę inicjatywę jako ważny krok przybliżający nas istotnie do pełnej prawnej ochrony życia. W pełni solidaryzujemy się ze stanowiskiem Księży Biskupów, wyrażonym w Komunikacie z 376-go Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski w Zakopanym, w którym czytamy: „Biskupi podtrzymują wołanie o pełną ochronę prawną dzieci poczętych jako konstytucyjne prawo do życia. Podczas zebrania plenarnego Konferencja Episkopatu Polski zapoznała się z obywatelską inicjatywą „Zatrzymaj Aborcję”, mającą na celu większą ochronę życia dziecka poczętego w perspektywie powiększającego się zakresu eugeniki prenatalnej. Biskupi polecają modlitwie tę inicjatywę i popierają zbieranie podpisów.”
Tym, którym projekt wydawać się może niewystarczający, jako niespełniający postulatu pełnej prawnej ochrony wszystkich dzieci poczętych, przypominamy nauczanie Św. Jana Pawła wyrażone w encyklice Evangelium vitae: „jeśli nie byłoby możliwe odrzucenie lub całkowite zniesienie ustawy o przerywaniu ciąży, parlamentarzysta (…) postąpiłby słusznie, udzielając swego poparcia propozycjom, których celem jest ograniczenie szkodliwości takiej ustawy i zmierzających w ten sposób do zmniejszenia jej negatywnych skutków na płaszczyźnie kultury i moralności publicznej.”
Wzywamy Ustawodawcę do życzliwego przyjęcia inicjatywy oraz jak najszybszego uchwalenia postulowanych zmian, co w połączeniu z uchwaloną już ustawą i Rządowym programem Za Życiem, przewidującym konkretne wsparcie dla rodzin wychowujących dzieci chore, będzie znaczącym postępem w dziele budowania cywilizacji życia i miłości w naszej Ojczyźnie.
W imieniu Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia
Badania na temat in vitro
Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka przygotowało ponad czterystu-stronicowe zestawienie badań z recenzowanych światowych pism naukowych dotyczących ryzyka, jakie niesie procedura „in vitro” zarówno dla dziecka, jak i dla matki.
